Πανελλαδικό και καθολικό είναι το «όχι» των ανθρώπων της αυτοδιοίκησης στο νόμο για το σχέδιο Καλλικράτης. Εκτός από τις τοπικιστικού χαρακτήρα αντιδράσεις, υπάρχει μια καίρια επιχειρηματολογία που εξηγεί γιατί η αναδιάρθρωση αυτή θα πλήξει τα εργατικά συμφέροντα και γιατί πρέπει να ανατραπεί. Επ’ αυτών μίλησαν στο Πριν τρεις δημοτικοί σύμβουλοι της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Αττική, ο Σταύρος Τζιορτζιώτης, εκλεγμένος με την Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα, ο Κώστας Κωστόπουλος, από το σχήμα Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου και ο Γιώργος Μητροβγένης, εκλεγμένος με τη Μαχόμενη Αριστερή Δάφνη.
του Γιώργου Λαουτάρη
Ο Σταύρος Τζιορτιώτης σημείωσε: «Μπορεί να φαίνεται βυζαντινολογία να ασχολούμαστε με τον “Καλλικράτη”, όταν η κυβέρνηση προωθεί την καταβαράρθρωση κατακτήσεων ενός αιώνα. Όμως, για να επιβληθούν αυτά τα μέτρα, χρειάζονται τομές στο πολιτικό σύστημα και πλευρά τους είναι το σχέδιο για νέα δομή της δημόσιας διοίκησης. Μέχρι τώρα οι δήμοι δεν λειτουργούν ως λαϊκοί θεσμοί, ούτε υπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες. Ο “Καλλικράτης” πάει την κατάσταση προς το χειρότερο. Προωθεί μεγαλύτερες διευκολύνσεις στην αναδιανομή του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας υπέρ του κεφαλαίου. Στους σκοπούς του δηλώνει “αμεσότερη διασύνδεση με τις επιχειρήσεις, επέκταση των Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), συμμετοχή στην πράσινη ανάπτυξη”. Ενώ, με την ευελιξία στη διαχείριση των ΠΕΠ, ΕΣΠΑ, “ΕΛΛΑΔΑ” (μεγάλων κονδυλίων που αποτελούν χρήματα των εργαζόμενων), ευνοεί τη μεγαλύτερη αυθαιρεσία στη διαπλοκή των τοπικών κρατών με το κεφάλαιο.
Μεθοδεύει απαλλαγή του κεντρικού κράτους από την ευθύνη για δωρεάν υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, μεταφορών, υποδομών, κ.ά., μεταβιβάζοντας αρμοδιότητες στους δήμους και στις περιφέρειες, που για να τις εκπληρώσουν, θα κάνουν: αύξηση φορολογίας, συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις, πώληση δημόσιας περιουσίας, κ.ά. Καθορίζει ότι η λειτουργία των δήμων θα διέπεται από ανταποδοτικά, ιδιωτικοοικονομικά, επιχειρηματικά κριτήρια».
Ο Κώστας Κωστόπουλος τόνισε ότι «το κράτος που δημιουργούν, για την υποταγή του λαού στη βαρβαρότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, έχει ανάγκη να στηριχτεί σε ένα συγκεντρωτικό και “αποτελεσματικό τοπικό” μηχανισμό επιβολής». Και αναφορικά με τον «Καλλικράτη» υπογράμμισε: «Απομακρύνει τη δημοτική αρχή ακόμα περσότερο από το λαό, σχεδόν στο πλαίσιο της παλιάς Νομαρχίας και την εντάσσει στο γενικό κομματικό σκηνικό. Πρώτον, ο δήμαρχος και η Εκτελεστική Επιτροπή που συγκροτείται με τους Αντιδημάρχους τους οποίους ο ίδιος ορίζει, έχουν την απόλυτη εξουσία. Δεύτερον, δεν υπάρχει ούτε στο ελάχιστο, βελτίωση της διαφάνειας και της αντιπροσώπευσης αφού η παράταξη του δημάρχου, ανεξάρτητα από το ποσοστό της στο λαό, παίρνει το ίδιο με πριν ποσοστό του 60% των εδρών στο ΔΣ και στη Δημαρχιακή Επιτροπή. Στο Δήμο Ζωγράφου στον οποίο είμαι δημοτικός σύμβουλος, θα συνεχιστεί το καθεστώς της αδιαφάνειας αφού η δυνατότητα πληροφόρησης είναι μηδενική για την αντιπολίτευση. Τρίτον, προσπαθεί να απαλλάξει τους δημάρχους από την ενοχλητική παρουσία στα έδρανα του ΔΣ συμβούλων από τις ριζοσπαστικές και αντικαπιταλιστικές δημοτικές κινήσεις που δημιουργούνται».
Ο Γιώργος Μητροβγένης είπε: «Το νομοσχέδιο για τον “Καλλικράτη” που προωθεί η κυβέρνηση για την “αναδιάρθρωση” της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι μια νέα επίθεση στο βιοτικό επίπεδο και τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζόμενων. Η φιλοσοφία αλλά και η πρακτική του εντάσσεται στο πακέτο συνολικής επίθεσης μαζί με το φορολογικό, το Ασφαλιστικό, τη μείωση μισθών και συντάξεων, τις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις στο πλαίσιο του Προγράμματος Σταθερότητας που συνδιαμορφώθηκε από ΕΕ, ΔΝΤ και κυβέρνηση. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους είναι από τη μια μεριά η μετάθεση της κεντρικής χρεοκοπίας στην Περιφέρεια και από την άλλη η διάλυση κάθε ίχνους κοινωνικών παροχών μέσα από την αδυναμία των δήμων να τις στηρίξουν.
Με τον “Καλλικράτη” καταργούνται 4.000 νομικά πρόσωπα και επιχειρήσεις που λειτουργούσαν στο πλαίσιο της σημερινής δομής της Τοπικής Διοίκησης. Πάνω από 35.000 συμβασιούχοι προβλέπεται να χάσουν τη θέση τους ενώ οδηγείται στην ανασφάλεια το σύνολο των μονίμων υπαλλήλων και αυτών που εργάζονται με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ).
Η καθολική αντίθεση μας δεν γίνεται από τη σκοπιά της διατήρησης του διάτρητου και αδιαφανούς σημερινού δημαρχοκεντρικου καθεστώτος αλλά από τη σκοπιά μιας γνήσιας λαϊκής αυτοδιοίκησης με τη συμμετοχή των δημοτών, νεολαίας, εργαζόμενων και ανέργων. Η πάλη για την ανατροπή του “Καλλικράτη” δεν συνίσταται μόνο στην αντιδημοκρατική, αντικοινωνική και αντιδραστική συγκεντροποίηση που έχουν μάλιστα το θράσος να την ονομάζουν “αποκέντρωση” αλλά είναι αναπόσπαστο μέρος του αγώνα για την ανατροπή της τοκογλυφικής τρόικας και της υποτελούς κυβέρνησής τους».
Πέντε κινήσεις πόλης κατά του «Καλλικράτη»
Την «καθολική τους άρνηση» διατύπωσαν πέντε κινήσεις πόλης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με κοινή τους ανακοίνωση. Σε αυτήν τονίζουν ότι το νέο πλαίσιο είναι «κομμάτι στην αντιλαϊκή βεντάλια των καθολικών αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην ελληνική κοινωνία». Την ανακοίνωση υπογράφουν οι Αγωνιστική Κίνηση Αντί-ΘΕΣΕΙΣ της Αγίας Βαρβάρας, η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα, η Εκτός Σχεδίου - Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία και η κίνηση Μια Πόλη Ανάποδα - Αριστερή Παρέμβαση στους Δρόμους της Νέας Σμύρνης. Επίσης, υπογραμμίζουν ότι ο νόμος αυτός «αποσκοπεί στην προσαρμογή του κράτους στις απαιτήσεις του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος, ενώ σχετίζεται με την καπιταλιστική κρίση που βιώνουμε και την προσπάθεια υπέρβασής της σε βάρος των εργαζομένων με το συγκεκριμένο σχέδιο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη συμπαράσταση ΝΔ- ΛΑΟΣ επιλέγει να υλοποιήσει».
Σύμφωνα με τις κινήσεις το σχέδιο Καλλικράτης θα επιφέρει: «Μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση για τους εργαζόμενους μέσω της ανταποδοτικότητας στην παροχή υπηρεσιών, της ενίσχυσης της φορομπηξίας των δήμων, της περαιτέρω μείωσης των κοινωνικών δαπανών.
Περαιτέρω συρρίκνωση του δημόσιου τομέα σε κρίσιμους κοινωνικούς τομείς (παιδεία, υγεία, πρόνοια κ.ά.), και περαιτέρω μετάλλαξη του χαρακτήρα τους με τη διαμόρφωση των αναγκαίων όρων σύνδεσής τους με τις επιχειρήσεις, και την προσαρμογή τους στους κανόνες της αγοράς».
«Συνολική πολιτική απάντηση»
Επίσης οι κινήσεις διευκρινίζουν ότι η καθολική άρνηση του Καλλικράτη δεν σημαίνει υπεράσπιση του σημερινού μοντέλου αυτοδιοίκησης. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, η άρνησή τους στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης «σημαίνει άρνηση στην εντεινόμενη εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της καθημερινότητάς μας, στην ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση μιας σειράς κοινωνικών υπηρεσιών, παροχών και έργων, στην ένταση των ταξικών ανισοτήτων». Και καταλήγουν: «Θα συμβάλουμε στη διαμόρφωση μιας συνολικής πολιτικής απάντησης, ενός άλλου τρόπου ζωής, στη δημιουργία μορφών λαϊκής συσπείρωσης και δράσης, ανταγωνιστικών στους αστικούς θεσμούς, από τη σκοπιά των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας».
