Συνέντευξη στη Νατάσα Κεφαλληνού
Εν έτη 2009 κυκλοφορήσατε το «τους έχω βαρεθεί», διασκευάζοντας γνωστά πολιτικά και όχι μόνο τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου. Τι είναι αυτό που κάνει ένα συγκρότημα σε αυτή την εποχή να επιλέξει κάτι τέτοιο;
Κατ’ αρχήν μάς άρεσε ανέκαθεν η μουσική του Θάνου, η οποία έχει επηρεάσει καταλυτικά την καλλιτεχνική μας αισθητική. Κατά δεύτερον συνειδητοποιήσαμε ότι η φόρμα των τραγουδιών, τα οποία διασκευάσαμε, είναι τόσο ανατρεπτική που αυτό από μόνο του είναι ένα διαχρονικό πολιτικό μήνυμα. Τρίτο, είναι ένας άνθρωπος που έχει μια στέρεη αριστερή σκέψη, από τους ελάχιστους της γενιάς του που δεν αναλώθηκε σε στείρες ιδεολογικές αγκυλώσεις, τουναντίον προσαρμοζόταν στον παλμό της εποχής του, πάντα με διάθεση να προσφέρει. Και παρέμεινε αλώβητος ακόμη κι όταν ασχολήθηκε με την –κατά κανόνα– διαφθείρουσα ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Τα τελευταία χρόνια ο πολιτικοποιημένος στίχος στην Ελλάδα έχει περιέλθει σε μαρασμό, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Πού πιστεύετε ότι οφείλετε αυτό; Διαφαίνονται τάσεις υπέρβασης αυτής της κατάστασης;
Η γνωστή νεοελληνική ανεμελιά και καλοπέραση δεν θα μπορούσε να μην καθρεφτίζεται στα τραγούδια αυτής της γενιάς. Τώρα όμως που αποδείχτηκε περίτρανα πόσο πλασματικό, εκτός από αντιπαραγωγικό, ήταν όλο αυτό το λαϊκό αίσθημα και τα ψέματα τελείωσαν, θα υπάρξει σίγουρα στροφή στον πολιτικό στίχο. Οι συνθήκες πια θα αναγκάσουν τους καλλιτέχνες να απεκδυθούν τον εγωισμό και την ελαφρότητα τους.
Σήμερα η μουσική βιομηχανία περνά κρίση, και λόγω της οικονομικής συγκυρίας και μέσω άλλων παραγόντων όπως το ελεύθερο download. Πώς βλέπετε εσείς το μέλλον; Υπάρχει η δυνατότητα διαφορετικής προσέγγισης ή θα δούμε κι άλλα φαινόμενα σαν το κλείσιμο του gamato.info;
Είμαστε ακόμα επιφυλακτικοί με τους νέους τρόπους με τους οποίους η μουσική επικοινωνεί με το ευρύ κοινό. Σίγουρα διανύουμε ένα μεταβατικό στάδιο που ίσως διαμορφώσει μια νέα φόρμουλα στις σχέσεις καλλιτεχνών και εμπορικής διακίνησης. Πάντα όμως βρισκόταν ένας τρόπος να μένουν «όλοι ευχαριστημένοι». Πιστεύουμε ότι αυτό θα γίνει και στο μέλλον και μάλιστα προς το συμφέρον του δημιουργού, που μέχρι τώρα συνήθως ήταν αδικημένος. Μέχρι η τεχνολογία να ανατρέψει πάλι τη φόρμουλα αυτή κι άντε πάλι απ την αρχή.
Σε μια περίοδο που η καλλιτεχνική δημιουργία και ο πολιτισμός πουλιέται ως ακριβό εμπόρευμα, τι σημαίνει για σας το να παίξετε σε ένα φεστιβάλ με πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα και χαμηλή είσοδο σαν τις Αναιρέσεις;
Σίγουρα είναι θετικό και μάλλον αυτό είναι και το μέλλον τέτοιων εκδηλώσεων από ’δω και πέρα. Πρέπει να δίνεται η ευκαιρία σε όλους να μετέχουν σε πολιτισμικές εμπειρίες, ειδικά τώρα που τα οικονομικά στενεύουν. Ελπίζουμε η πρωτοβουλία των Αναιρέσεων να βρει μιμητές. Από την άλλη μην ξεχνάμε ποτέ πως ο καλλιτέχνης είναι ψυχή αλλά είναι και σώμα...
Μετά τις τελευταίες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα το μέλλον της νεολαίας και του κόσμου της δουλειάς μοιάζει πιο γκρίζο και αβέβαιο παρά ποτέ. Πιστεύετε πως υπάρχει λόγος να αισιοδοξεί κανείς σήμερα; Οι καλλιτέχνες πρέπει να παίρνουν δημόσια θέση για τα κοινωνικό-πολιτικά τεκταινόμενα;
Φυσικά και πρέπει να αισιοδοξούμε. Θα γίνει ένα καλό ξεσκαρτάρισμα και θα βάλουμε όλοι στην άκρη τις ευκολίες και τις βολές μας. Επιτέλους ας κυβερνήσει σε αυτό τον τόπο η αξιοκρατία και η διαφάνεια. Το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί είναι να αφήσουμε να πάει χαμένη αυτή η κρίση. Ο Τσαρούχης έλεγε πως ως έθνος είμαστε ικανοί για το καλύτερο, αλλά τρέφουμε μια διαστροφική απέχθεια για οτιδήποτε καλό. Ας κάνουμε μια νέα αρχή λοιπόν στοχεύοντας σ’ αυτά που άλλου είναι αυτονόητα! Και οι καλλιτέχνες που εκτίθενται δημόσια οφείλουν να βοηθήσουν σ αυτό.
Μετά την έλευση του ΔΝΤ έχουν πραγματοποιηθεί οι πιο μεγάλες και οργισμένες διαδηλώσεις από τη μεταπολίτευση. Πώς κρίνεται όλη αυτή την κίνηση των «από κάτω»;
Η κίνηση αυτή είναι θεμιτή, αλλά θεωρώ πως δεν είναι πάντα στα χέρια των ψυχραιμότερων. Όταν γίνεται τυφλή βία, όχι μόνο αυτοϋπονομεύεται, αλλά γίνεται κι εύκολη λεία στα χέρια όσων υποσκάπτουν τη δημοκρατία. Όταν καίγεται ένα βιβλιοπωλείο στο όνομα μιας διαδήλωσης αυτή έχει αυτόματα χάσει κάθε κύρος και νόημα. Πόσο μάλλον όταν χάνεται μια ανθρωπινή ζωή...
