Συγχαρητήρια! Καταφέρατε εσείς και η προχωρημένη σε ύλη εφημερίδα σας με μαχητικό πραγματικά αριστερό αληθινό και ουσιαστικό περιεχόμενο να με καθηλώσετε και να με κάνετε όχι να διαβάσω αλλά και μελετήσω για πρώτη φορά πολιτική εφημερίδα.
ΑΘΗΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Είμαι σε «σχιζοφρενική» κατάσταση πολύ βιβλιόφιλη αλλά όχι σε ό,τι αφορά την έντυπη δημοσιογραφία και αυτό γιατί θεωρώ ότι σχεδόν όλες οι εφημερίδες είναι κομματικές φυλλάδες, φανατικά προσηλωμένες στη «γραμμή» και αυτό με κουράζει.
Τα ίδια και τα ίδια χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν μου λένε τίποτα. Συγχαρητήρια και στον εκδότη και σε όλους τους δημοσιογράφους οι οποίοι δεν είναι φερέφωνα κανενός κόμματος ή πληρωμένα τσιράκια του συστήματος. Τριάντα χρόνια τώρα από τα φοιτητικά μου χρόνια ανήκω στη λεγόμενη παραδοσιακή Αριστερά, αν και διαφωνώ σε πολλά πράγματα μαζί τους. Δεν μπορούσα όμως να αποτάξω μια ιστορία 90 χρόνων ούτε να προδώσω τις θεωρίες του Μαρξ και του Λένιν, οι οποίες δεν έχουν εφαρμοστεί στην πράξη ή αν θέλετε, εφαρμόζονται με λάθος τρόπο. Διαφέρει πολύ η θεωρία από την πράξη.
Μέχρι και αυτή τη στιγμή που αποφάσισα να σας γράψω αναρωτιόμουν και ψαχνόμουν. Το κάτι άλλο που θα μου ταιριάξει που θα με εκφράσει. Και αυτό το βρήκα διαβάζοντας για πρώτη φορά την κυριακάτικη εφημερίδα σας. Μέχρι τώρα διαφωνούσα με τον τρόπο που μας επέβαλλαν τα συνδικαλιστικά μας όργανα. Και αμφιβάλλω αν το συγκεκριμένο κόμμα έχει σωστή αντιμετώπιση απέναντι στην εξουσία και στην εξαθλίωση που έχουν υποβάλει έναν ολόκληρο λαό. Προσωπικά δεν με εξέφραζε ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση τουλάχιστο πρακτικά. Γιατί από θεωρία πάμε πολύ καλά. Αναρωτιόμουν πού είναι οι διανοούμενοι οι οποίοι θα κάνουν το ξεκίνημα, οι οποίοι θα μπουν μπροστάρηδες στον αγώνα, οι οποίοι θα αφυπνήσουν τις κοιμισμένες ακόμα συνειδήσεις. Οι μεγάλες επαναστάσεις ξεκίνησαν από τη διανόηση, από ανθρώπους αγωνιστές των γραμμάτων και της τέχνης.
Με συγκίνησε η πρωτοβουλία των Οικονομολόγων και το άρθρο του κύριου Βατικιώτη. Μπράβο! Επίσης εξαιρετικά εκτός των άλλων, και το αφιέρωμα της κυρίας Μπικάκη για τον Λένιν.
Θαυμάζω εκτός από τους σύγχρονους ιδεολόγους, έναν Τσε Γκεβάρα, έναν Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, θαυμάζω όλους αυτούς οι οποίοι χωρίς ίδιον όφελος έγιναν μπροστάρηδες επαναστάτες για το κοινό όφελος του λαού τους. Από την αρχαία ιστορία, από το Λεωνίδα με τους τριακόσους μέχρι και τώρα, η ιστορία μας δίδαξε ότι οι Έλληνες ξέρουν από μάχες, ξέρουν από επαναστάσεις. Το φυτίλι έχει ανάψει...
Θαυμάζω, θυμώνω όμως και απογοητεύομαι όταν φυλακίζουν ιδεολόγους και τους χαρακτηρίζουν τρομοκράτες. Τρομοκράτες είναι αυτοί οι εκάστοτε κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι συντηρούμενοι από τα πελατάκια τους στο Δημόσιο, πτώχευσαν και εξαθλίωσαν έναν ολόκληρο λαό. Τρομοκράτες είναι αυτοί που έγιναν δούλοι και υπάλληλοι του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ χωρίς να το θέλει ο ελληνικός λαός. Τρομοκράτες είναι αυτοί που έκλεψαν δημόσιο χρήμα, που έβαλαν χέρι στη σύνταξη, που έκλεψαν με ψέματα την ψήφο και κατάντησαν την Ελλάδα ένα απέραντο ψυχιατρείο.
Θυμώνω όταν κατεβαίνοντας στις πορείες δεν βλέπω παλμό, δεν βλέπω θυμό, παρά μόνο πώς θα φωνάξουμε τα συνθήματα, πώς θα διαμαρτυρηθούμε σαν καλά παιδιά όσο γίνεται ειρηνικά. Πρέπει να καταλάβουν ότι σε αυτή τη δύσκολη και κρίσιμη κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, μόνο με ειρηνικές πορείες δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό το τρομοκρατικό δικομματικό καθεστώς.
Θυμώνω και οργίζομαι όταν για να μη χαρακτηριστεί το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ προβοκατόρικο, διστάζουν να πάμε στο Σύνταγμα. Εξάλλου, όλοι οι αγώνες και οι μάχες που δόθηκαν κατά καιρούς είχαν και το τίμημά τους. Καλύτερα να χαρακτηριστούμε προβοκάτορες παρά να δίνουμε ανούσιους αγώνες.
Με ενοχλεί που το ΚΚΕ δεν βγάζει τις παρωπίδες ούτως ώστε να γίνει ένα κόμμα ευρύτερης Αριστεράς, αφήνοντας κατά μέρος την παράδοση. Να συσπειρωθούν και άλλες δυνάμεις από άλλους χώρους της Αριστεράς. Μόνος του κανείς δεν τα κατάφερε. Στον αγώνα χρειάζονται πολλοί και όχι λίγοι. Μόνο με μια ενωμένη Αριστερά από όλους τους χώρους θα γίνει η πραγματική επανάσταση. Μόνο με λόγια και ειρηνικές πορείες, δεν κάνουμε τίποτα, αποτέλεσμα μηδέν. Είμαι σίγουρη ότι ούτε ο Μαρξ ούτε ο Λένιν θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Αυτοί τουλάχιστον έπραξαν σωστά και τη θεωρία τους την έκαναν πράξη.
Η Νέα Δημοκρατία πτώχευσε τη χώρα μέσα σε πολλά χρόνια άθλιας διακυβέρνησης. Τώρα ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου έδωσε τη χαριστική βολή. Ανίκανοι, πουλημένοι, κλέφτες, επικίνδυνοι, ανήθικοι, απαξιωμένοι και ό,τι άλλο αχαρακτήριστο μπορεί να τους αποδοθεί με αρχηγό το «σοσιαλιστή» πρωθυπουργό και τους γύρω του συνεχίζουν το έργο των προηγούμενων. Τι γίνεται τώρα;
Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, προσωπικά θέλω να πιστεύω ότι μαζί με τους διανοούμενους αυτής της χώρας θα αποτινάξουμε το ζυγό. Θα κόψουμε το γόρδιο δεσμό με όποιο κόστος και να χρειαστεί. Γίναμε μια φορά ραγιάδες στους Τούρκους. Δεν θα γίνουμε και δεύτερη φορά στους τρομοκράτες πολιτικούς.
