(Η ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι ψηφιακά επεξεργασμένη)
Αυτές τις ημέρες, πριν από 65 χρόνια, συντελέστηκε το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Στις 6 Αυγούστου 1945 στη Χιροσίμα και στις 9 Αυγούστου στο Ναγκασάκι, αμερικανικά βομβαρδιστικά έριξαν από μία ατομική βόμβα, σκοτώνοντας ακαριαία από 70.000 ανθρώπους σε κάθε πόλη και προκαλώντας εκατοντάδες χιλιάδες θυμάτων (νεκρούς, τραυματίες, ανάπηρους, παραμορφωμένους) για πολλές δεκαετίες.
Σε 300.000 υπολογίζονται οι νεκροί από τις δύο επιθέσεις. Οι δύο αυτές πρωτοφανείς μαζικές δολοφονίες άνοιξαν μια περίοδο τρόμου για την ανθρωπότητα, την περίοδο της δυνατότητας και πιθανότητας ενός πυρηνικού πολέμου. Το ολοκαύτωμα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι δεν δικαιολογούταν από κανέναν πολεμικό σχεδιασμό, ήταν ένα διπλό έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο. Μοναδικός στόχος της Ουάσινγκτον ήταν να πραγματοποιήσει μια τρομακτική επίδειξη δύναμης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση και γενικότερα ενάντια στους λαούς.
Σε 300.000 υπολογίζονται οι νεκροί από τις δύο επιθέσεις. Οι δύο αυτές πρωτοφανείς μαζικές δολοφονίες άνοιξαν μια περίοδο τρόμου για την ανθρωπότητα, την περίοδο της δυνατότητας και πιθανότητας ενός πυρηνικού πολέμου. Το ολοκαύτωμα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι δεν δικαιολογούταν από κανέναν πολεμικό σχεδιασμό, ήταν ένα διπλό έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο. Μοναδικός στόχος της Ουάσινγκτον ήταν να πραγματοποιήσει μια τρομακτική επίδειξη δύναμης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση και γενικότερα ενάντια στους λαούς.
Εξηνταπέντε χρόνια μετά, τα πυρηνικά οπλοστάσια, πρώτα απ’ όλα των ΗΠΑ, αλλά και άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών (Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ινδία) και κρατών - χωροφυλάκων (Πακιστάν, Ισραήλ) ξεχειλίζουν από πυρηνικά όπλα. Η ανησυχία ότι μπορεί κάποτε να χρησιμοποιηθούν, παρά τις διάφορες συμφωνίες, παραμένει, καθώς το κεφάλαιο έχει αποδείξει ότι είναι ικανό και για τις πιο αποτρόπαιες πράξεις. Βεβαίως, η ισορροπία του τρόμου συγκρατεί σήμερα την πυρηνική επιθετικότητα. Γίνεται όμως προσπάθεια για την ανάπτυξη των λεγόμενων «τακτικών πυρηνικών όπλων», που μπορούν (δήθεν) να χρησιμοποιηθούν και στο πεδίο των μαχών, σε αντίθεση με τις μεγάλες πυρηνικές κεφαλές, που προορίζονται για στρατηγικές επιθέσεις. Ας μην ξεχνούμε επίσης, ότι τόσο στο ΝΑΤΟϊκό βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, όσο και στις αμερικανικές εισβολές στο Ιράκ χρησιμοποιήθηκαν ραδιενεργά βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου. Το γεγονός ότι όλες οι ιμπεριαλιστικές χώρες ασχολούνται με το πώς δεν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο το Ισραήλ, που διαθέτει ήδη πυρηνικά, δείχνει όχι μόνο την υποκρισία, αλλά και τον κίνδυνο ο τραμπούκος της Μέσης Ανατολής να κτυπήσει και με πυρηνικά όπλα.
