Ένα από καλύτερα αναγνώσματα της περιόδου, είναι η Τέχνη της γραφής που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος. Στις σελίδες του δέκα κορυφαίοι συγγραφείς συζητούν για το έργο, τη ζωή, τα ερεθίσματά τους. Είναι οι ακόλουθοι: Τ. Σ. Έλιοτ, Τρούμαν Καπότε, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Σολ Μπέλοου, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Γκρέιαμ Γκριν, Ουίλιαμ Φόκνερ, Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και Χάρολντ Μπλουμ. Πρόκειται για ιστορικής πλέον σημασίας συνεντεύξεις που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Παρί Ριβιού. Η εισαγωγή του βιβλίου είναι του Ορχάν Παμούκ.
Στο ιδιαίτερα προσεγμένο αυτό βιβλίο δεν θα βρει κανείς «ατάκες» αλλά συνεντεύξεις που αγγίζουν την τελειότητα: Ουσιαστικές συζητήσεις των λογοτεχνών με βαθείς γνώστες του έργου τους και εκ βαθέων εξομολογήσεις που βοηθούν να αποκρυπτογραφήσουμε την ίδια προσωπικότητα και βιβλία που αγαπήσαμε.
Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς από τα διαμάντια που υπάρχουν στις σελίδες του;
Ο Ουίλιαμ Φόκνερ, για παράδειγμα, εξομολογείται την επιθυμία του να δούλευε σε πορνεία. «Κατά τη γνώμη μου είναι ο τέλειος χώρος για να δουλέψει ένας καλλιτέχνης. Το μέρος είναι ήσυχο τις πρωινές ώρες, δηλαδή το καλύτερο διάστημα της μέρας για δουλειά. Υπάρχει αρκετή κοινωνική ζωή τα βράδια, αν επιθυμεί να συμμετέχει για να μη βαριέται. Του προσφέρει μια κάποια υπόληψη στην κοινωνία. Όλοι οι ένοικοι του σπιτιού είναι θυληκού γένους και θα τον σέβονται και θα τον πρσφωνούν “κύριο”. Όλοι οι λαθρέμποροι στη γειτονιά θα τον αποκαλούν “κύριο”. Και θα μπορεί να απευθύνεται στους αστυνομικούς με τα μικρά τους ονόματα».
Ο Τρούμαν Καπότε καταθέτει την παθολογική του αγάπη για το διάβασμα με έναν ειρμό κι ένα ρυθμό στο λόγο του που προδίδει τη χρόνια εξάρτησή του. «Διαβάζετε;» τον ρωτάει ο συνομιλητής του. «Υπερβολικά», απαντάει. Και συνεχίζει: «Και οτιδήποτε, ακόμη και ετικέτες, συνταγές και αγγελίες. Έχω πάθος με τις εφημερίδες. Διαβάζω καθημερινά όλες τις ημερήσιες εφημερίδες της Νέας Υόρκης και τις κυριακάτικες, καθώς και πολλά ξένα περιοδικά. Όσες εφημερίδες δεν αγοράζω, τις διαβάζω όρθιος μπροστά στα περίπτερα. Διαβάζω πέντε βιβλία την εβδομάδα κατά μέσο όρο. Ένα μυθιστόρημα με το συνηθισμένο αριθμό σελίδων μου παίρνει δύο ώρες». Σε άλλο σημείο ο Μπόρχες δηλώνει την αδυναμία του να διαβάζει εγκυκλοπαίδειες, ο Μάρκες περιγράφει τη στενή σχέση δημοσιογραφίας και συγγραφής, όλοι μαζί εκθειάζουν τον Οδυσσέα του Τζόις και πολλά ακόμη.
